Synthetisch polymeer van glucosepolydextrose multifunctioneel voedselingrediënt dat wordt gebruikt om suiker te vervangen

Polydextrose bronnen van maïs

Achtergrond

Polydextrose is gemaakt van veel dextrose (glucose) koolhydraten die willekeurig aan elkaar binden en een polymeer vormen. Polydextrose wordt geproduceerd uit natuurlijk voorkomende componenten. De 1,6-glucosidekoppeling overheerst in het polymeer maar α- en β-1,2; 1,3; 1,4 koppelingen zijn ook aanwezig. Polydextrose is een multifunctioneel voedselingrediënt dat wordt gebruikt om suiker, vet en calorieën te vervangen en het vezelgehalte van voedingsmiddelen te vergroten; Het functioneert ook als stabilisator, bulkagent en om het ideale vocht in een voedsel te behouden. Polydextrose wordt sinds de jaren zestig gebruikt als voedselingrediënt.

Nutritionele eigenschappen

Vanwege de complexe koppelingsverdeling in zijn sterk vertakte structuur, bestand is tegen Polydextrose bestand tegen de spijsvertering in het bovenste maagdarmkanaal en wordt gedeeltelijk gefermenteerd in de dikke darm. Omdat polydextrose niet wordt verteerd en slechts gedeeltelijk in de darm wordt gefermenteerd, heeft het een energiewaarde van slechts 1 kcal/ gram.

Polydextrose wordt goed verdragen in het maagdarmkanaal, mogelijk omdat weinig gas wordt geproduceerd tijdens fermentatie. De Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives en het Scientific Comité van de Europese Commissie voor voedsel concludeerde dat tot 90 g/dag of 50 g als een enkele dosis polydextrose kan worden geconsumeerd zonder enige ongewenste gastro -intestinale effecten1.

Fysiologisch voordeel

1. Laxering.
2. Gunstige bloedglucose -respons: helpt om lagere bloedsuikerspiegel te bereiken door vezelverrijking; Prebiotisch effect en verzadigingsvoordelen.
3. Gewichtsbeheer op lange termijn: door het vervangen van hogere calorie -ingrediënten kan polydextrose de calorie -inname helpen verminderen.

Wetenschappelijke onderbouwing van voordelen

Laxering: Polydextrose -verbruik verhoogt de fecale bulk/gewicht 2 3 4 5 6 7, fecale consistentie8 2 6, gemak van defecatie4, fecale frequentie2 4 en verlaagt de transittijd9 bij gezonde volwassenen. Fecale bulkeffecten bleken effectief te zijn tussen 8-30 g/dag3. De laagste effectieve dosis was 8 g/dag voor verbeteringen in fecale bulk4 en fecale consistentie8, terwijl het gemak van ontlasting en fecale frequentie werd verbeterd met een dosis zo laag als 4G/dag4.

Gunstige bloedglucose -respons: vergeleken met glucose die een glycemische index van 100 heeft, heeft polydextrose een glycemische index van 710. Volgens een EFSA -paneel is een oorzaak- en effectrelatie vastgesteld tussen de consumptie van voedingsmiddelen/dranken die polydextrose bevatten en de reductie van post-prandiale bloedglucose-reacties in vergelijking met suikerhoudende voedingsmiddelen/drankjes11. De vermindering van postprandiale bloedglucose- en insuline -responsen is ook waargenomen bij personen met type 2 diabetes12.

Prebiotisch effect: algemeen wordt aangenomen dat een prebioticum selectief de groei van gunstige darmbacteriën, zoals melkzuurbacteriën en/of bifidobacteriën, zou moeten vergroten. Polydextrose -inname wordt geassocieerd met verhoogde prebiotische activiteit.

Verzadiging: Polydextrose kan helpen bij het ondersteunen van strategieën voor gewichtsbeheer als vervanging voor hogere caloriecomponenten (bijv. Vet of suikers) in formules, die de ontwikkeling van lager calorievoedsel mogelijk maken, gezien de caloriebijdrage slechts 1 kcal/g is. Hoewel aanvullende studies nodig zijn, suggereren de bevindingen dat polydextrose ook de verzadiging kan verhogen en de energie -inname bij een volgende maaltijd kan verminderen.

In welke soorten voedsel is deze vezel meestal aangetroffen?

Polydextrose is een bron van voedingsvezels die kan worden toegevoegd aan een breed scala aan voedingsmiddelen, zoals suiker-gereduceerde, geen toegevoegde suiker en suikervrije granen, snacks, bakkerijproducten, dranken, zuivelproducten en sauzen. Het is ook te vinden in traditionele bakkerijproducten, dranken, zuivelproducten en sauzen.

Aanbevolen dagelijkse inname

"Van de ondergewaardeerde voedingsstoffen, worden calcium, kalium, voedingsvezels en vitamine D beschouwd als voedingsstoffen van bezorgdheid over de volksgezondheid omdat lage innames worden geassocieerd met gezondheidsproblemen."

In de Verenigde Staten is de aanbevolen inname van de voedingsvezels 14G/1.000kcal. Voor een gemiddelde volwassene betekent dit een dagelijkse inname van 25 g (vrouwelijk) of 38 g (mannelijk). De meeste Amerikanen consumeren slechts ongeveer de helft van de aanbevolen inname (respectievelijk 13,5 en 18 g). Dit tekort in ons dieet wordt de glasvezelkloof genoemd.

Gezien de huidige eetgewoonten van Amerikanen, zou het sluiten van de vezelkloof zonder het consumeren van vezelverrijkte voedingsmiddelen ook de calorie-inname aanzienlijk te vergroten. Om de aanbevolen vezelinname te bereiken zonder vezelverrijkte voedingsmiddelen, zouden de meeste Amerikanen hun calorie-inname met meer dan 500 calorieën per dag moeten verhogen. Maar het voldoen aan vezelvereisten hoeft niet te betekenen dat het toevoegen van calorieën als door vezels verrijkte voedingsmiddelen worden geconsumeerd. Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat het verrijken van graanvoedingsmiddelen met vezels (2,5 g - 5 g) resulteerde in een vezelinname van 24,7 g - 39.1g/dag zonder calorische toename.

Voedingsmiddelen met vezels verrijkt helpen de vezelkloof te overbruggen en tegelijkertijd een uitstekende smaak en extra metabole voordelen te leveren. Het algemene dieet moet een mix van verschillende vezeltypen hebben.

Een verscheidenheid aan vezels consumeren

Hoewel de meeste vezels meer dan één gezondheidsgerelateerd effect zullen hebben, kan geen enkele vezel elk potentieel gezondheidsvoordeel opleveren. Sommige effecten worden goed erkend voor een groot aantal verschillende vezeltypen, terwijl andere erg vezelspecifiek kunnen zijn. Om de gezondheidsvoordelen van vezels te maximaliseren, is het belangrijk om een ​​verscheidenheid aan vezels te consumeren.

Vezels zijn te vinden in veel verschillende voedingsmiddelen. De hoeveelheid vezels per portie kan gemakkelijk worden gevonden door te kijken naar het voedingsfeitenpaneel voor de voedingsvezellijn.

Bovendien is het vezelgehalte in voedingsmiddelen zoals rauw fruit en groenten die geen voedingslabel hebben hier te vinden.

Gastro -intestinale tolerantie

Toenemende vezelinname plotseling, met name bij personen die een dieet met weinig vezels consumeren, kan resulteren in gastro -intestinale effecten, zoals een verhoogd aantal ontlasting per week, met zachtere ontlasting (maar geen diarree) of een verhoogde winderigheid hebben. Deze effecten zijn te wijten aan bulkeffecten of door de fermentatie van vezels in het maagdarmkanaal. Deze potentiële effecten kunnen worden geminimaliseerd door de vezelinname geleidelijker te vergroten om het maagdarmkanaal aan te passen. Het kan dus nuttig zijn om de inname van de vezel te verminderen totdat deze gevoelens verdwijnen en vervolgens de vezelinname geleidelijk verhogen totdat de aanbevolen inname van 14 g/1.000 kcal wordt bereikt.

• Kan een gezonde darm ondersteunen door vetzuren met korte ketens (SCFA's) te produceren, die de nuttige bacteriën in de dikke darm voeden

• Is ideaal voor voedsel met minder calorieën en kan helpen bij gewichtsbeheer door verwaarloosbare calorieën te bieden (1 kcal/g en een verzadigingsvoordeel, zoals voorgesteld door opkomende gegevens